مردم می خواهند با هم ارتباط تلفنی داشته باشند، نه با یک خانه یا محل کار و یا یک اتومبیل. به این ترتیب بود که با حذف سیمهای مسی مزاحم، دیگر نیازی نبود که افراد برای ارتباط با یکدیگر در مکانی خاص حاضر باشند.

38 سال بعد از این اتفاق، ما تلفنهایی را همراه خود داریم که کوچکترین شباهتی به تلفن "پاره آجر" مانند آن روزهای کوپر ندارند. امروزه تلفن های هوشمند، بیش از هرچیز کارایی های یک کامپیوتر را پیدا کرده اند و برقراری تماس کمترین کاری است که انجام می دهند.

کوپر 82 ساله هنوز هم در حوزه تکنولوژی فعالیت می کند. آیا او هرگز به این که با تلفن همراه می توان پیام کوتاه هم فرستاد فکر کرده بود؟ آیا آمار و ارقامی که از تعداد دارندگان تلفن همراه در جهان منتشر می شود او را شگفت زده می کند؟ اینها سؤالاتی است که باید روزی از او پرسیده شود.

نوار مغناطیسی پشت کارت‌های اعتباری حاوی میلیون‌ها ذره‌ی مغناطیسی )آهنربای بسیار کوچک) است که نوعی چسب صمغ آن‌ها را به هم متصل می‌کند. داده‌ها را که به صورت دو دویی، با صفر و یک به رمز در آورده‌اند، در این ذره‌های مغناطیسی ذخیره می‌کنند . وقتی کارت اعتباری شما درون دستگاه کارت خوان کشیده می‌شود، میدان مغناطیسی ناشی از ذره‌های مغناطیسی، روی پیچه‌ی تعبیه شده در دستگاه کارت خوان اثر می‌گذارد و جریان اندکی را در آن القا می‌کند.این جریان بسیار کوچک توسط دستگاه دیگری تقویت و داده‌های ذخیره شده در آن رمزگشایی می‌شود. پس از رمز گشایی داده‌ها، دستور مورد نظر صورت می‌گیرد.

هر ذره‌ی مغناطیسی، که در واقع یک آهنربای بسیار کوچک است، یک داده را به صورت صفر یا یک در خود ذخیره می‌کند. در نوار مغناطیسی پشت هر کارت میلیون‌ها ذره‌ی مغناطیسی قرار دارد.